Vrolijke kleuren en Lachen! op de kaft. Dit moet een positief boekje worden. Maar als je wat beter kijkt ziet het kindje er toch niet zo blij uit. Wat is het probleem?

Latif blijkt volgens de mensen rondom hem een groot probleem te hebben. Hij kan immers niet lachen. Zijn ouders maken zich ongerust, de dokters weten niet wat ze moeten doen en op school kunnen noch de leerlingen noch de leraars een glimlach op Latifs gezicht toveren. Alles wat de omstaanders proberen wordt opgesomd in dit boek uit de Tijgerlezen-reeks voor beginnende lezers. Kietelen, gekke bekken trekken, rare woorden, mopjes … niets helpt. Op school richten ze de Lalala-club (Laat Latif lachen) op. Maar ook dat loopt met een sisser af … tot die dag dat meester Don in de klas verschijnt. Vanaf dat moment wordt alles anders.

Het verhaal startte leuk en origineel, maar werd dan net wat te langdradig. De ommekeer komt uit het niets en voelde voor mij vreemd aan. Ook enkele gebeurtenissen (vb. de dochter van de dokter die een weddenschap verliest) vond ik raar gekozen.

De zinnen zijn kort en aangepast aan het leesniveau van de doelgroep. Het voelt zeker niet te schools aan. De illustraties in vrolijke kleuren passen bij de tekst en geven de lezer een extra dosis positiviteit.

Voor beginnende lezers zorgt dit verhaal zeker voor vrolijke leeskilometers.