Anna, wie kent haar nu nog niet? Ze is de hoofdrolspeelster in een heleboel boekjes van Kathleen Amant. Herkenbaarheid troef en bijna niet meer weg te denken uit kleuterklassen en huishoudens met kleine kinderen. Soms mis ik wel wat vernieuwing, maar de slogan blijft staande: “Never change a winning team”.  

Geen losstaand verhaaltje deze keer, maar een verzameling van verhalen met als thema “emoties”. De gevoelens blij, bang, boos en verdrietig worden elk op dezelfde manier aangekaart.  Eerst krijg je een grote illustratie van een blije Anna, daarnaast vind je 4 kleinere illustraties met redenen waarom Anna blij zou kunnen zijn. Daarna krijg je twee verhaaltjes, die elke een dubbele bladzijde beslaan, rond de emotie “blij” cadeau. Afronden gebeurt met een zoekprent van alweer een dubbele bladzijde waarbij je enkele richtvragen krijgt. Deze indeling wordt ook gebruikt voor de drie andere gevoelens.

Na deze 4 zeer herkenbare emoties gaat het ineens een heel stuk sneller en minder gedetailleerd. De moeilijkere gevoelens (jaloers, overprikkeld, trots, dapper, verlegen, teleurgesteld) worden enkel verduidelijkt in 1 verhaaltje. Daar bleef ik dus wat op mijn honger zitten. Waarom ineens die ommekeer? Mij gaf deze manier van werken het gevoel dat die laatste emoties er zomaar wat bijgegooid werden, terwijl het net de moeilijkste zijn en in mijn ogen net wat meer uitleg mochten krijgen. Een dikker en/of tweede boek waren misschien een beter plan geweest.

Vervolgens krijgt de peuter tips van wat hij kan doen als hij bang, boos of verdrietig is. De voorstellen die aangebracht worden zijn zeker niet slecht, maar ook daar mis ik weer wat tips voor de andere gevoelens. 

Tot slot krijgen de ouders, opvoeders of begeleiders nog wat basisuitleg over het belang van emoties (h)erkennen, het gebrokenkoekjessyndroom en een stappenplan bij emoties.

Het boek startte veelbelovend, maar vooral de tweede helft vond ik te mager uitgewerkt. Een beetje een gemiste kans bij een thema waar toch wel wat vraag naar is.