Brussel in beeldekes is een opmerkelijke samenwerking van 29 Vlaamse stripmakers. De ondertitel ‘Manneken Pis en andere Sjarels’ geeft al aan wat het opzet is van dit album: het is een verzameling Brusselse stadslegenden, in woord en beeld gebracht in de meest uiteenlopende stijlen. Als resultaat van een samenwerking tussen de Vlaamse Onafhankelijke Stripgilde en de Erfgoedcel Brussel van de Vlaamse Gemeenschapscommissie wil dit boek niet alleen een ode brengen aan het Brussels erfgoed (in de vorm van legenden over bekende plaatsen en bezienswaardigheden van de hoofdstad) maar ook een staalkaart bieden van het hedendaags Vlaams striptalent.
Het album omvat vijftien verhalen van telkens enkele pagina’s die Brusselse legenden hertekenen en hervertellen. Zo worden er meerdere verhalen uit de doeken gedaan omtrent het ontstaan van manneke pis, en komt de lezer ook meer te weten over de spookfiguur Kludde, de oorsprong van Vrouwkensavond enz. De verhalen combineren het spookachtige met het ludieke en weten telkens in slechts enkele pagina’s de desbetreffende legende sterk neer te zetten. Het geheel heeft iets van een geleide stadswandeling in stripvorm, die je comfortabel vanuit je eigen zetel kan afleggen.
In Brussel in beeldekes staat bekend striptalent, waaronder Merho, Jan Bosschaert, Steven Dupré en Hec Leemans, naast nieuwere namen zoals Randall C., Kurt Cassauwers en Lük Bey. Het grote aantal medewerkers zorgt voor leuke combinaties: zo schreef Merho een scenario dat getekend werd door Jan Bosschaert, en verzorgde de eerder onbekende Lode Devroe de tekeningen voor het scenario van Hec Leemans. De voortdurende afwisseling van heel uiteenlopende stijlen verveelt niet en het niveau van de verhalen zit over de hele lijn goed: voor dit project hebben de auteurs duidelijk hun beste beentje voorgezet. De figuur van de oude verhalenverteller, die doorheen het album terugkeert en die voor wie het wil horen oude stadslegenden doet herleven, zorgt voor continuïteit doorheen de reeks aparte vertellingen.
Brussel in beeldekes is een origineel initiatief dat zowel Brusselaars als andere Belgen zal aanspreken: het album doet je een beetje toerist voelen in eigen land. Ook voor buitenlandse toeristen die een bezoek brengen aan de hoofdstad van België kan dit album een leuke herinnering zijn en tegelijk een introductie tot het stripverhaal. Een vertaling naar het Engels (en eventueel ook naar andere talen) zou dus een verdere stap zijn in de promotie van Brussel én van het beeldverhaal. Daarbij mogen de uitgevers resoluut kiezen voor een kwalitatievere uitgave: de slappe kaft en fragiele collatie van de huidige editie is immers tegen weinig leesplezier bestand. [Anja Goyens]