De vierde roman van de Zweedse Amanda Svensson (1987), Een systeem zo magnifiek dat het verblindt, staat garant voor vele uren vermaak. Getroebleerde familieverhoudingen, gepassioneerde relaties, gefrustreerde ambities en neuroses voeren de boventoon. De hoofdpersonen, de drieling Sebastian, Clara en Matilda, zijn ieder hun eigen weg gegaan. Sebastiaan werkt op een curieus wetenschappelijk instituut in Londen, Clara sluit zich aan bij een sekte op Paaseiland en Matilda probeert haar draai te vinden in Berlijn. Ze worstelen met psychische problemen, mede omdat een van hen bij de geboorte is verwisseld. Is Sebastian per ongeluk met zijn verwisselde zus getrouwd, die zichzelf van het leven heeft beroofd? Of is het toch de grillige Matilda, die zich in een lesbische relatie stort?

De roman leest als een heerlijke soapserie. De plotwendingen zijn origineel, de personages intrigerend en de toon sprankelt. Om met de titel te spreken: de schrijver creëert een magnifiek en waarachtig universum. Wie niet weet wat binge-reading is, zou dit boek moeten uitproberen.

Uit het Zweeds vertaald door Kim Liebrand. Wereldbibliotheek; € 24,99.

Verberg tekst

Twee Zweedse zussen en hun broer zijn over de wereld uitgezwermd. Clara is naar Paaseiland gegaan, omdat daar een groep leeft die wacht op het einde der tijden. Matilda is ontwikkelingswerker geweest, maar woont nu in Berlijn bij haar vriend. Sebastian werkt als hersenwetenschapper in Londen. Ieder heeft zo haar of zijn eigen problemen, maar hun levens komen toch nog in een stroomversnelling. Clara vraagt zich af of er op Paaseiland sprake is van een sekte, Matilda is plotseling zwanger en Sebastian wordt verliefd op een vrouw die de wereld alleen maar tweedimensionaal kan zien. Bovendien belt hun moeder met de boodschap dat één van hun drieën eigenlijk niet haar eigen kind is. Enorm dikke en complexe roman waarin alle karakters met enorm veel achtergrond, psychologie en overdenkingen geschetst worden. Het gevolg is dat de personages zeer goed tot leven komen, maar dat het niet duidelijk is wat de strekking van het verhaal is, waar de plot naartoe moet en zelfs of er een plot is. In detail dus intrigerend, als geheel enigszins ondoorzichtig. Vierde roman van de auteur (1987), die werd bekroond met de Per Olov Enquist Prijs voor jonge auteurs. Verberg tekst